Φυσικά το προφανές να κάνει κάποιος είναι να γυρίσει την πόλη, να χαζεύει τους ουρανοξύστες και τον κόσμο, αλλά αυτό είναι αρκετά τετριμμένο activity για να το αναφέρω καθώς δεν χρειάζεται να τους πει κάποιος για να το κάνουν. Αντίθετα, θα εστιάσω σε ασχολίες που ίσως κάποιος να μην έχει στο μυαλό να κάνει απαραίτητα.
Για μένα ο Νο1 λόγος αυτή τη στιγμή που πιστεύω αξίζει κανείς να πάει στη ΝΥ είναι οι θεατρικές παραστάσεις του Broadway. το να δει κάποιος Broadway για πρώτη φορά είναι σαν να βλέπεις σε όλη σου τη ζωή Αγγελλόπουλο και ξαφνικά να δεις το Transformers: Το Broadway είναι το Hollywood του θεάτρου. Φυσικά αυτό συνεπάγεται πως έχει όλα τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του Hollywood: ακριβές, λουσάτες παραγωγές που όμως μπορεί να μην έχουν και πολύ καλό σενάριο. Όπως και να έχει όμως, είναι μια εμπειρία που αν κάποιος καταλαβαίνει στοιχειωδώς αγγλικά αξίζει να την ζήσει τουλάχιστον μία φορά.
Μερικά θέατρα βρίσκονται πάνω στην Times Square.
Τα περισσότερα θέατρα βρίσκονται γύρω από την Times Square, και τα εισιτήρια τυπικά κοστίζουν τουλάχιστον $100 το άτομο. Orchestra θέσεις θα είναι γύρω στα $120, ενώ στους εξώστες θα βρει κανείς με κάτω από $100. Τα περισσότερα πωλούνται online, αλλά υπάρχει ένα πολύ καλό deal όπου μπορεί να βρει κανείς εισητήρια για τις καλύτερες παραστάσεις στη μισή τιμή.
H υπηρεσία λέγεται TKTS και λειτουργεί ως εξής: απούλητα εισιτήρια για παραστάσεις της ίδιας μέρας δίνονται με έκπτωση, τυπικά από 25% εώς 75% φθηνότερα. Υπάρχουν 2 booths, ένα ακριβώς δίπλα στην Times Square, τα οποία 2 φορές τη μέρα ανοίγουν για να μοιράσουν αυτά τα εισιτήρια (μία για τις μεσημεριανές παραστάσεις - αν έχει - και μία για τις βραδυνές). Πολλοί νεοϋορκέζοι προτιμούν αυτή τη λύση, και την έχω δοκιμάσει αρκετές φορές, καθώς με ~$60 έχεις θέσεις στην orchestra που είναι εξαιρετικό deal. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι παίρνουν μόνο μετρητά και πρέπει να σταθείς στην ουρά. Ο κόσμος τυπικά πάει μία ώρα πριν ανοίξουν τα ταμεία για να πιάσει θέση, ειδικά αν θέλει εισιτήρια για μια από τις popular παραστάσεις. Πάντως το σύστημα δουλεύει καλά, καθώς και τα θέατρα γεμίζουν με κόσμο και οι παραγωγοί κερδίζουν μερικά έξτρα χρήματα.
Τα εισιτήρια για την πρώτη μου Broadway εμπειρία.
Φυσικά το ερώτημα είναι ποιά παράσταση να δει κανείς? Υπάρχει κάτι για όλα τα γούστα, από κωμωδίες μέχρι δράματα και υπερ-παραγωγές. Θα προσπαθήσω να προτείνω κάποιες από τις παραστάσεις που έχω δει προσωπικά, οι οποίες είναι οι εξής:
The Phantom of the Opera
Beauty and the Beast
Jersey Boys
Rent
Avenue Q
The Drowsy Chaperone
The Lion King
Mary Poppins
Mamma Mia
Wicked
The Producers
H διαφήμιση παραστάσεων καλά κρατεί.
Για κάποιον που βλέπει πρώτη φορά Broadway, θα πρότεινα το κλασικό Phantom of the Opera ή το Wicked. Είναι και τα 2 ακριβές παραγωγές με καταπληκτικά σκηνικά και πολύ καλές ερμηνείες που σε γεμίζουν σαν ένα καλό καλοκαιρινό blockbuster. Παρόμοιο στυλ έχει και το Jersey Boys αλλά με λιγότερο έμφαση στα σκηνικά και περισσότερη έμφαση στο σενάριο και την ιστορία (κάποιοι θα έλεγαν άρα ότι θεωρείται πιο ποιοτικό). Βέβαια το Phantom είναι το πρώτο έργο που είδα, και μετά το ξαναείδα στο Vegas (μάλλον καλύτερο εκεί αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση). Ο περίφημος πολυέλαιος βρίσκεται αρχικά καλυμμένος πάνω στη σκηνή, και στο αρχικό act αιωρείται και τον τοποθετούνε στην κορυφή του θεάτρου/όπερας, όπου και παραμένει μέχρι το τέλος όπου το φάντασμα τον συνθλίβει και πάλι στο έδαφος. Τo Phantom και το Wicked χρησιμοποιούν στο μέγιστο βαθμό τον "αέρα" πάνω από τη σκηνή, και αυτή η λειτουργία σε 3 διαστάσεις πάντα εντυπωσιάζει.
Μετά έχουμε τα έργα της Disney τα οποία έχουν και αυτά τα υψηλότερα στανταρ παραγωγής και πολύ πρωτότυπη δεξιοτεχνία στην εκτέλεση, αλλά φυσικά οι ιστορίες είναι γνωστές και παλιές. Τo Beauty and the Beast μου άρεσε καλύτερα, και μετά το εκπληκτικό Lion King και βέβαια η Mary Poppins.
Από κωμωδίες, θεωρώ πώς το Drowsy Chaperone (με όλα τα meta-θεατρικά κόλπα του) και το Avenue Q είναι πανέξυπνα και ξεφεύγουν από τις κλασικές μορφές θεάτρου. Στο μεν Avenue Q οι μισοί χαρακτήρες είναι muppets (παίζονται από ανθρώπους) και έχει τον πιο έξυπνο διάλογο που έχω δει σε έργο. Το δε Drowsy Chaperone είναι το αγαπημένο μου Broadway έργο, καθώς δεν μπορεί να βρει κανείς ανάλογη παράσταση.
To Producers είναι και αυτό κωμωδία, και έχει πάρει και τα περισσότερα βραβεία από οποιαδήποτε άλλη παράσταση ever, αλλά δε το βρήκα τόσο fulfilling. Για μερικά φεγγάρια ήταν αδύνατο να βρεις εισιτήρια για αυτό το έργο, τώρα όμως είναι κανονικά.
Το εσωτερικό του Amsterdam theater.
Το Mamma Mia είναι κλασσικό "παλιό" Broadway , με πολλά feel-good τραγούδια και ελληνικό θέμα. Τα σκηνικά δεν είναι σούπερ αλλά από θέμα διασκέδασης είναι Νο1 καθώς σου έρχεται να σηκωθείς και να χορέψεις στα περρισσότερα (των Abba) τραγούδια.
Θα αφήσω τελευταίο το Rent. Αυτό είναι μια rock opera, λιγότερο εντυπωσιακό από άλλες παραστάσεις αλλά με πιο πολύ ουσία και μήνυμα αφού ήταν το πρώτο έργο που ασχολήθηκε (πριν 10 χρόνια περίπου) με την ομοφυλοφιλία και τα ναρκωτικά. Αλλά το στυλ του είναι διαφορετικό από τα άλλα έργα.
H 42nd street, τώρα από τους πιο δημοφιλείς δρόμους στο κέντρο του Μανχάτταν.
Αυτά τα ολίγα για το Broadway. Δεν είναι ασυνήθες να παίρνει κάποιος εισιτήρια για 2-3 παραστάσεις για ένα σ/κ που θα βρεθούν στην ΝΥ (moi aussi). Άμα ξεκινήσεις, δεν ξεκολλάς εύκολα!
