Ακόμα ένα flight blog με προορισμό και πάλι τη Νέα Υόρκη για μια νέα σειρά πειραμάτων στο Brookhaven, οι 5 ώρες της πτήσης δεν περνάνε εύκολα. Επειδή μείνανε κάποια λεφτά στην άκρη και είπα να κάνω καμιά αναβάθμιση στο PC μου, πέρασα άπειρες ώρες τις τελευταίες 2 εβδομάδες κοιτώντας το τι παίζει αυτη την εποχή. Και ο ελεύθερος χρόνος σε μια πτήση είναι η καλύτερη ευκαιρία για να αφομοιώσω τις πληροφορίες, αλλά και να γλυτώσω χρόνο από κάποιον που είναι σε παρόμοια θέση αυτόν τον καιρό και ψάχνει για καινούργιο PC. Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Γενικά
Είχα 4 χρόνια να ασχοληθώ με την αγορά νέου υπολογιστή. Για μένα είναι μια ιερή και εξαιρετικά διασκεδαστική διαδικασία, αλλά ανοίγωντας τα websites για να δω που βρίσκονται οι τεχνολογίες πραγματικά χάθηκα. SLI, Penryn, DDR3, P35, eSATA, ένας οργασμός νέων τεχνολογιών βρίσκεται προ των πυλών και έχω χάσει επεισόδια. Δεν είναι εύκολο να βρεις άρθρα που να εξηγούνε σε κάποιον που δεν ακολουθεί πιστά με απλό τρόπο το τι υπάρχει. Χρειάστηκα τουλάχιστον 20 ώρες καθαρού research για να βγάλω άκρη.
Να δηλώσω εξαρχής ότι είμαι «μηχανάκιας»: φτιάχνω μόνος μου τα PC μου από το 1997 και μετά – την πρώτη φορά έβαζα ετικέτες πάνω στα καλώδια όπως να ξήλωνα για να μπορούσα να τα ξαναβάλω πάλι πίσω. Τώρα δεν χάνομαι τόσο, αλλά αν δεν ξέρεις, πρέπει να προσέχεις τα πάντα.
Γιατί Upgrade?
Γιατί είμαι μηχανάκιας. Δεν με ενδιαφέρει τόσο το software – τα προγράμματα που τρέχω κυρίως (δεν παίζω παιχνίδια) τρέχουν μια χαρά τώρα, έστω και λίγο αργά. Και τα Vista κανονικά πάνε στον 3.0GHz Prescott, αλλά δεν φυσάνε. Αλλά με νοιάζει πιο πολύ να έχω up-to-date σύστημα, με όλες τις καινούργιες τεχνολογίες και ας μην τις χρησιμοποιώ συχνά. Το ίδιο κάνω και με το audio-video σύστημα στο σαλόνι: οι ώρες που περνάω βλέποντας τηλεόραση και dvd είναι ελάχιστες συγκρινόμενες με τα λεφτά που δίνω για να φτιάξω το σύστημα, αλλά είναι πιο σημαντικό για μένα να ξέρω ότι έχω ένα καλό σύστημα και να μπορώ να το χρησιμοποιήσω όποτε θελήσω – διότι τα μηχανάκια αυτά είναι επέκταση του ευατού μου, και όπως θέλω εγώ να είμαι καλά έτσι θέλω και αυτά να είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
Όσο για το τι «χρειάζεται» κανείς, έχω βαρεθεί να απαντώ σε αυτή την ερώτηση: αν κάναμε μόνο αυτά τα οποία χρειαζόμασταν θα είμασταν ακόμα στις σπηλιές και θα τρώγαμε γύρω από την φωτιά – μια χαρά επιβιώνεις και εκεί. Αλλά έχουμε περάσει εδώ και χιλιάδες χρόνια από την επιβίωση στην αναζήτηση ευ ζειν. Όχι γιατί μας κάνει απαραίτητα πιο ευτυχισμένους, αλλά γιατί η αναζήτηση της ευτυχίας είναι από μόνη της μια μορφή ευτυχίας και αυτή.
Γιατί όχι Apple?
Γιατί είμαι μηχανάκιας. Σε ένα νορμάλ άτομο που θέλει να κάνει απλώς τη δουλειά του (λίγο browsing, μουσική, βιντεάκια, μπλογκς κτλ κτλ) θα πρότεινα αυτή τη στιγμή να πάρει ένα από τα ολόφρεσκα και πανέμορφα iMac – με $1300 παίρνεις 20” all-in-one μηχάνημα που κάνει τα πάντα. Ο papo έχει καλά επιχειρήματα επίσης. Αλλά προσωπικά δε θέλω να χρειαστώ να αγοράσω καινούργιο μηχάνημα κάθε χρόνο από την αρχή αντί να κάνω μια απλή αναβάθμιση. Δεύτερον, η χαρά κρατάει μόνο 12 μήνες αφού μετά ο Steve θα βγάλει την καινούργια έκδοση και θα μου τρέχουν τα σάλια μέχρι να τα σκάσω κανονικά για τα την πάρω – αυτό είναι το κακό με τα Apple. Τρίτον, δεν θέλω να αχρηστευθεί ο υπολογιστής μου αν πάθει κάτι πχ ένα component. Πρόσφατα ένας iMac που είχαμε στο γραφείο από το 2003 έσβησε η οθόνη του (το μηχάνημα τρέχει κανονικά). Δεν συμφέρει να τον στείλουμε για αλλαγή αφού πρέπει να αποχωριστούμε όλο τον υπολογιστή και κοστίζει πολλά για την ηλικία του. Αναγκαστικά του βάλαμε μια εξωτερική 15” CRT απλώς για να κάνουμε τη δουλειά μας. Με τα Mac χάνεις όλη τη χαρά του build-it-yourself μηχανήματος.
Ας ξεκινήσουμε τώρα στην περιήγηση στις τελευταίες τεχνολογίες για PC σε βάθος, από τις πιο απλές αποφάσεις μέχρι τις πιο δύσκολες.
Επεξεργαστής
Εδώ δεν υπάρχει πολύ πρόβλημα από τη στιγμή που αποφασίσα να πάω δαγκωτό Core 2 Duo. Τα τσιπάκια αυτά είναι ότι καλύτερο υπάρχει αυτή τη στιγμή και κάνουν σκόνη τα AMD από τότε που βγήκανε πριν 1 χρόνο. Τα AMD είναι πιο φτηνά για budget συστήματα, αλλά αν είναι κανείς σοβαρός μόνο Intel θα βάλει. Υπάρχουν και Quad Cores με 4 πυρήνες ανά τσιπάκι αλλά ίσως είναι too much για το ψιλο-budget σύστημα που θέλω. Υπάρχει ο φτηνός Quad Q6600 με μόνο $300, αλλά δεν κάνουν τόσο καλό overclocking και δεν υπάρχουν και πολλές εφαρμογές ακόμα για να τους χρησιμοποιήσουν. Αντίθετα οι Core 2 Duo με 4MB cache είναι το sweet spot αυτή τη στιγμή. Τυπικά αυτοί έχουν FSB στα 1066MHz, και έτσι το μόνο που απομένει να επιλέξει κανείς είναι η ταχύτητα. H Intel όμως έβγαλε μόλις πριν 3 εβδομάδες μια καινούργια φτηνή σειρά με FSB 1333MHz, είναι οι επεξεργαστές με κωδικό όνομα E6x50, όπου x=5,7 ή 8. Αυτοί έχουνε και καινούργιο stepping (G0), το οποίο σημαίνει ότι έχουν διαφορετική σχεδιάση εσωτερικά σε σχέση με όλους τους προηγούμενους. Οι διαφορές τους είναι μόνο στην ταχύτητα, με τον 6850 σαν πιο γρήγορο (3GHz), μετά ο 6750 (2.67GHz) και μετά ο 6550 (2.33GHz). Σύντομα να βγούνε και Quad Cores σε αυτό το FSB. Προσοχή όμως, το 1333MHz θέλει καινούργιο motherboard chipset για να δουλέψουν σε αυτή τη συχνότητα, και συγκεκριμένα chipset της σειράς 3 (περισσότερα σε λίγο). Αποφάσισα να πάω με τον E6750, κοστίζει γύρω στα $220 και μου φαίνεται καλή μέση λύση.
Αυτοί οι επεξεργαστές έχουν τεχνολογία 65nm (είναι το μέγεθος των τρανζίστορ χοντρικά). Μέσα στην επόμενη χρονιά θα βγει η επόμενη γενιά που ονομάζεται (κωδικά) Penryn και θα είναι στα 45nm. Αυτοί θα δουλεύουν μόνο σε chipset της σειράς 3. Ο νόμος του Moore καλά κρατεί.
Μνήμη
Εδώ τα πράγματα είναι αρκετά απλά. Αυτή τη στιγμή η DDR2 βασιλεύει. Εκτός από το μέγεθος (2GB είναι το sweet spot) μετράει πάλι το FSB, το οποίο επίσημα είναι μέχρι μόνο τα 800MHz. Τα chipset που υπάρχουν αυτή τη στιγμή υποστηρίζουν DDR2 μέχρι 800MHz, αλλά όλες σχεδόν οι καλές μητρικές αφήνουν τη μνήμη να χρονιστεί σταθερά μέχρι τα 1066MHz. Πάει και παραπάνω αλλά μετά μιλάμε για overclocking. Ταυτόχρονα μπορεί να αγοράσει κανείς μνήμες που να είναι χρονισμένες στα 1066MHz και να τις ταιριάξει με αυτές τις tweaked μητρικές μια χαρά, ή να κάνει overclocking τις μνήμες που είναι rated στα 800MHz. Προσωπικά απόφάσισα να δώσω $170 για 2GB μνήμης DDR2 στα 1066MHz (οι 800MHz έχουν γύρω στα $120). Corsair μάλλον καθως αυτή βγάζει και την πιο γρήγορη DDR2 της αγοράς, την Dominator στα 1250MHz!
Αυτό τον καιρό γίνεται και ένα transition σιγά σιγά σε DDR3 μνήμη. Αυτή ξεκινά να χρονίζεται από 1066MHz (εκεί που σταμάτησε επίσημα η DDR2) και θα φτάσει μέχρι και 1600 ή 2000 κάποια στιγμή. Αυτή υποστηρίζεται μόνο από τα chipset της σειράς 3, και θα πάει κουτί με τους Penryn. Του χρόνου τέτοια εποχή μια τυπική αγορά θα είναι Penryn με DDR3 και το chipset P35. Τώρα όμως η DDR3 είναι πανάκριβη – γύρω στα $400 για 2GB, άρα δεν παίζει για εμάς, ειδικά αφού οι μετρήσεις λένε πως αυτές οι πρώτες μνήμες DDR3 είναι αργές στο access time (Cas Latency), επομένως η παραπάνω συχνότητα χρονισμού εξανεμίζει την όποια βελτίωση στην ταχύτητα.
Μητρική
Εδώ κλαίνε μανούλες. Η αγορά στις μητρικές είναι χαοτική, με άπειρα μοντέλα, άπειρα chipset, πάρα πολλές εταιρίες και πολλά features να έρχονται και να φεύγουν. Μια τυπική deluxe μητρική αυτό τον καιρό έχει πάνω 8 SATA ports, 2 Gigabit LANs, Wifi built-in, HDMI out αλλά και έξοδο οπτική ίνα. Όμως το πιο σημαντικό είναι τα chipset που κουβαλάει, το Northbridge (που επικοινωνεί με τον επεξεργαστή και μνήμη) και το Southbridge (που έχει τους controllers για τις επιπλέον συσκευές, storage κτλ). Ας δούμε ακριβώς τι συμβαίνει εδώ.
Καταρχάς δεν με ενδιαφέρει καθόλου το SLI. Αυτά είναι κάποια ειδικά chipset (που πουλάνε σαν τρελλά βέβαια) που επιτρέπουν 2 κάρτες γραφικών να λειτουργήσουν ταυτόχρονα και αυξάνουν τις επιδόσεις δραματικά στα 3D games. Οι μητρικές που υποστηρίζουν SLI είναι εξαιρετικά δημοφιλείς αλλά απλώς δε με νοιάζει. Θα παίξω παιχνίδια, αλλά είμαι κυρίως του Strategy και adventure (κανά SimCity, Civilization, Agatha Christie κτλ). Οπότε αυτόματα εξαιρώ όλες αυτές τις λύσεις και κάνω την επιλογή λίγο πιο εύκολη.
Το Northbridge που πάει πακέτα τυπικά με τους Core 2 είναι το P965, δοκιμασμένο και κλασικό. Όμως τον Ιούλιο η Intel έριξε στην αγορά το P35, το οποίο υποστηρίζει του 45nm Penryn αλλά και όλους τους Core 2 (Duo και Quad). Επίσης, είναι το πρώτο που υποστηρίζει DDR3, αλλά ταυτόχρονα έχει και υποστήριξη για DDR2. Η επιλογή για το ποια μνήμη θα παίρνει η μητρική επαφίεται στον κατασκευαστή. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή μητρικές με P35 και DDR2 και άλλες (λίγες) με P35 και DDR3.
To Southbridge chipset που πάει πακέτο με το P35 είναι το ICH9, διάδοχος του ICH8. Υποστηρίζει 12 θύρες USB(!) αλλά και 6 SATA drives. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υποστηρίζει καθόλου PATA συσκευές! Αυτό είναι τραγικό λάθος καθώς όλοι μας έχουμε πάμπολλες PATA συσκευές αυτή τη στιγμή, και η Intel νομίζω βιάστηκε να τις ξεγράψει. Οι κατασκευαστές μητρικών μερικώς λύνουν το πρόβλημα βάζοντας έναν δικό τους controller για PATA, ο οποίος δέχεται μόνο 2 συσκευές και τέρμα. Από το ολότελα όμως...
Αλλά το μεγαλύτερο συν του ICH9 είναι μια pumped-up έκδοση που λέγεται ICH9R. Το R είναι για το raid! Τα τσιπάκια αυτά υποστηρίζουν εγγενώς raid και τώρα που το P35 παίρνει 6 SATA συσκευές, τι πιο εύκολο και λογικό από το να στήσει κανείς ένα raid? Έτσι αντί να αγοράσω καινουργιο μεγαλύτερο σκληρό, θα πάρω έναν δεύτερο πανομοιότυπο σκληρό σε SATA και θα τους βάλω σε RAID0. Αυτό σημαίνει πως τα αρχεία θα αποθηκεύονται παράλληλα και στους 2 σκληρούς, το οποίο σημαίνει διπλάσια χωρητικότητα αλλά και διπλάσια ταχύτητα. Το μόνο κακό είναι πως έχει και διπλάσια πιθανότητα λάθους, καθώς αν πάθει κάτι όποιοσδήποτε από τους 2 (ή και παραπάνω) σκληρούς χάνονται όλα τα δεδομένα και στους 2.
Αυτό δε με ενοχλεί διότι έχω πάντα έναν γρήγορο σκληρό μόνο του μόνο για το λειτουργικό, και όλα μου τα δεδομένα (μουσική, φώτο, αρχεία κτλ) σε ένα δεύτερο μεγάλο σκληρό. Συγκεκριμένα έχω έναν WD Raptor που τρέχει στα 10,000RPM και έχει πολύ χαμηλό seek time, είναι όμως μόνο 36.7GB, το οποίο για τα Vista δεν φτάνει. Αγόρασα λοιπόν ένα ίδιο από το eBay (τους πουλάνε σαν τρελλοί αφού όλοι τώρα θέλουν μεγαλύτερη χωρητικότητα) για $50, και θα τον βάλω σε RAID0 με τον ήδη υπάρχοντα. Έτσι θα έχω 73GB και 2 φορές πιο γρήγορα σκληρό! Δεν με νοιάζει αν χαλάσει, αφού τα κυρίως δεδομένα που θέλω να έχω είναι σε άλλο σκληρό, συν το ότι είναι backup up σε 3ο μέρος. Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερη λύση για τόσο λίγα λεφτά.
Επομένως, τι μητρική να πάρει κανείς? Το P965 είναι ΟΚ αλλά σε ένα χρόνο που θα έχουμε Penryn με DDR3 θα είναι απαρχαιωμένο. Επομένως πάμε σε μητρικές με P35. Υπάρχουν και άλλα chipset σειράς 3, όπως τα G33/G35 (το G είναι για τα high-def γραφικά που είναι built-in, αλλά με ενδιαφέρει να βάλω ξεχωριστή κάρτα γραφικών) και το επερχόμενο τον άλλο μήνα X38, αλλά για την ώρα αυτό είναι το mainstream. Έτσι με το P35 γίνεται πανεύκολη η αναβάθμιση σε Penryn σε 1-2 χρόνια από τώρα.
Ταυτόχρονα ψάχνουμε μητρικές με ICH9R και όχι με σκέτο ICH9, ώστε να έχουμε το RAID. Αυτό μικραίνει ακόμα περισσότερο το πλήθος των επιλογών. Με τη μνήμη όμως τι γίνεται? Αν η DDR3 ήταν φτηνή, τα πράγματα θα ήταν πολύ απλά. Παίρνεις μια μητρική με DDR3 τώρα, και βάζεις και καλύτερο επεξεργαστή αργότερα και είσαι χλίδα. Σε 1 χρόνο όλοι αυτό θα κάνουν. Όμως τώρα μόνο DDR2 παίζει λογικά. Έτσι αγοράζεις το P35, αλλά δυστυχώς για να επόμενα χρόνια θα είσαι κολλημένος στην DDR2 παρότι το chipset την υποστηρίζει όπως και ο Penryn. Θα θες καινούργια μητρική. Αυτό είναι το κακό να αγοράζεις PC όταν η αγορά βρίσκεται σε technology transition, δεν έχεις ποτέ το ιδανικό deal.
Αδιέξοδος? Υπάρχει μια λύση που νομιζω ότι είναι ιδανική αυτόν τον καιρό. Κάποιες (πολύ λίγες) μητρικές υποστηρίζουν DDR2 ταυτόχρονα με DDR3 στην ίδια πλακέτα! Έχουν βασικά 6 slots για μνήμη, εκ των οποίων τα 4 είναι για DDR2 και τα 2 για DDR3. Αυτή είναι η πιο future-proof λύση αυτή τη στιγμή: Αγοράζεις τώρα Core 2 με DDR2, και σε 1-2 χρόνια που οι τιμές θα έχουν πέσει κάνεις upgrade σε Penryn και DDR3 και είσαι πάλι στο forefront της εξέλιξης. Βρήκα μόνο 2 μητρικές που να έχουν τέτοιο feature για την ώρα, της Asus και της Gigabyte (η MSI δεν είχε τέτοια λύση). Στην P5KC της Asus δυστυχώς όμως για να κρατήσουν κάτω την τιμή δεν έχουν βάλει το ICH9R αλλά μόνο το ICH9! (έχει raid μόνο στα 2 SATA που προσθέτονται μαζί με PATA στον έξτρα controller). Έτσι μοναδική λύση στην αγορά με DDR2, DDR3 και ICH9R μένει η GA-P35C-DS3R. Από τις εκατοντάδες μητρικές έμεινε μόνο μία!
Η GA-P35C-DS3R έχει πολύ καλά reviews και στοιχίζει μόνο $170! Κάνει άψογο overclocking στον επεξεργαστή, έχει 6 SATA θύρες μέσα και 2 εξωτερικές eSATA, 6 USB μέσα 6 έξω, και το μόνο πρόβλημα που φαίνεται να έχει είναι ότι δεν κάνει καλό overclocking σε DDR2 μνήμες (σιγά) και ότι δεν έχει 2η PCI Express x16 θύρα για 2η κάρτα γραφικών (σιγά!). Κατά τα άλλα μου φαίνεται πολύ καλό για να είναι αληθινό.
Κάρτα Γραφικών
Εδώ δεν το ζορίζω πολύ. Ακολουθώ πιστά τις συμβουλές του Tom’s Hardware, όπου κάθε μήνα βγάζουν μια λίστα με τις πιο συμφέρουσες αγορές για κάρτες γραφικών σε κάθε κατηγορία τιμής. Στην δεύτερη χαμηλότερη κατηγορία (δεν αγοράζουμε ποτέ το πιο φτηνό πράγμα!) των $120, προτείνουν από τη σειρά 8 της NVidia (η οποία είναι και η τελευταία) την 8600GT, με μνήμη GDDR3 πάνω. Υποστηρίζει το DirectX 10 των Vista, και αυτό μου αρκεί αφού είναι το πιο εύκολα upgradable κομμάτι του PC.
Εντυπώσεις
Τα συστατικά αυτά κοστίζουν $650 και σε φέρνουν στο forefront της τεχνολογίας. Και εδώ είναι το μεγαλείο σε σχέση με τα Apple, αφού τα υπόλοιπα μέρη του PC δεν χρειάζεται να αλλάξουν. Κουτί το ίδιο, σκληροί οι ίδιοι, κάρτα ήχου η ίδια, όπως και ηχεία, οθόνη, πληκτρολόγιο/mouse κτλ. Το μόνο πρόβλημα είναι οι 4 PATA συσκευές που έχω. Θα κρατήσω μέσα τον 350άρη σκληρό για data αλλά και το DVD burner, και θα κάνω τον 80άρη σκληρό εξωτερικό για backup και θα ξεφορτωθώ το σκέτο DVD player. Το τελευταίο άλλωστε μόνο για On-the-fly κάψιμο για DVD το χρησιμοποιούσα, αλλά τώρα πια που οι χωρητικότητες στους σκληρούς ανεβαίνουν σαν τρελλές (1TB and counting) δεν βλέπω το νόημα του να καίει κανείς disc media – είναι πιο αργά και πιο μικρά. Μόνο για τις φωτογραφίες μου θέλω 15 DVD για να τις κάνω backup!
Θα τα παραγγείλλω όλα τώρα online από το καλύτερο online κατάστημα παγκοσμίως, το newegg.com, και θα πέσει εγχείρηση μόλις επιστρέψω από Νέα Υόρκη σε 2 εβδομάδες. Yeah baby!
