Pages

Tuesday, March 13, 2007

Movies of my life

Μετά τη μόδα του "γράψε 5 πράγματα για τον εαυτό σου που δεν τα ξέρει κανείς", φαίνεται ξεκίνησε μια καινούργια μόδα: "γράψε τις 7(?) αγαπημένες σου ταινίες". Παίρνοντας πάσα από τον Σπύρο, έχουμε και λέμε (με τυχαία σειρά).

  • Memento
    Η πιο ιδιοφυής ταινία που έχω δει ποτέ. Την έχω δει 4-5 φορές, και ακόμα δεν μπορώ να συλλάβω πως όλα στο τέλος makes sense. Του Christofer Nolan.

  • Matrix
    Η μόνη ταινία που έχω δει 4 φορές στο σινεμά. Έχοντας πάει ανυποψίαστος, κάπου 18 χρονών, τα ματάκια μου είδαν κάτι που δεν το περίμενα ποτέ. Και τα άλλα δύο sequels είναι γερά action movies αρκετά πάνω από το μέσο όρο, αλλά το πρώτο είναι ξεχωριστό. Θυμάμαι πάλι που στο reloaded είχε οργιάσει το ίντερνετ με θεωρίες για το τι πραγματικά έχει γίνει, όπως καλή ώρα τώρα με το Lost.


  • Titanic
    Πολύς κόσμος την μισεί αυτή την ταινία. Και όμως κάθε φορά που την βλέπω μου δημιουργεί πιο πολύ ενδιαφέρον. Όλα είναι άψογα (εκτός από τον DiCaprio). Σκηνοθεσία, σενάριο, σκηνικά, χαρακτήρες, ιστορικό background, τα πάντα. Την θεωρώ το απόλυτο παραμύθι. Το ότι γυρίστηκε σε μια εποχή όπου δεν χρησιμοποιούντουσαν πολύ τα ειδικά εφφέ είχε μεγάλη σημασία - αν η ίδια ταινία γυρίζονταν τώρα ψηφιακά δε νομίζω να είχε τον ίδιο αντίκτυπο.

  • The Rock / Armageddon
    Στις δύσκολες εποχές των πανελληνίων εξετάσεων, Ο Michael Bay μας κρατούσε συντροφιά πορώνοντάς μας με απίθανα action movies. To soundtrack από το The Rock ήταν εν μέρει υπεύθυνο για να περάσω στο ΕΜΠ (επειδή η πορωτικά γρήγορη μουσική του με ανάγκαζε να λύνω τις εξισώσεις πιο γρήγορα από ότι χωρίς). Η τελική σκηνή με τα πράσινα σήματα καπνού ακόμα μου φέρνει ανατριχίλες όποτε την βλέπω. Το Armageddon ήταν τρελλή αμερικανιά αλλά το υπερμοντάζ δούλεψε μια χαρά για μένα.

  • Dead Poets Society
    Ήταν η πρώτη ταινία που έκλαψα κανονικά και με το νόμο. Καταθλιπτική αλλά άψογη.


  • Amadeus
    Αααα, τι να πει κανείς για το Amadeus! Την επόμενη μέρα πήρα τα άπαντα του Mozart. Άψογη στα πάντα, και μάλλον το καλύτερο σενάριο που έχω δει σε ταινία. Με ενδιέφερε πάντα να μάθω τρόπους σκέψης, και αυτή η ταινία δίνει με τον καλύτερο τρόπο το πως μια σύνθεση γεννιέται. Είδα και το θεατρικό έργο πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία - το οποίο είναι 10 φορές χειρότερο και με έκανε να εκτιμήσω ακόμα περισσότερο τη δουλειά τους. Μπράβο!


Δεν είμαι σίγουρος ποια από αυτές ίσως να είναι η αγαπημένη μου ταινία. Αλλά ξέρω σίγουρα ποια είναι η χειρότερη ταινία που έχω δει ever: The Russian Ark. Είναι αυτή η ταινία όπου όλο το έργο είναι μία μοναδική συνεχόμενη λήψη - 90 λεπτά! Αλλά δε βρήκα καθόλου υπόθεση, ιστορία, χαρακτήρες... απλά δεν είναι καθόλου το στυλ μου.

Πάσα στους: Μπέλλος, ngeor, diki, adamo, spitaki, lazopolis...

Categories