Ο Νονός εκθρονίστηκε.
Θυμάμαι καθαρά την πρώτη φορά που μπήκα στο site του imdb.com, κάπου στα μέσα του 1997. Σκέφτηκα "wow, να ένα χρήσιμο site που να έχει ότι πληροφορία επιθυμείς σχετικά με ταινίες". Η βάση αυτή δεδομένων βγήκε στο web από μια λίστα usenet που είχε δημιουργηθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1980 (είπαμε, το internet δεν είναι μόνο http) από μια ομάδα εθελοντών.
Ένα από τα πιο γνωστά χαρακτηριστικά αυτής της βάσης είναι η λίστα με τις top 250 ταινίες όλων των εποχών, όπως ψηφίζεται από τους χρήστες σε μια βαθμολογία της κλίμακας 1-10. Για τη λίστα αυτή μετρούνται μόνο οι ψήφοι από εγγεγραμένους χρήστες, και μόνο από όσους ψηφίζουν τακτικά.
Από καταβολής του imdb λοιπόν μία ταινία κυριαρχούσε στο νο.1 αυτής της λίστας με βαθμολογία 9.1, και δεν είναι άλλη από το Νονό του Copolla. Μια υπερπλήρης ταινία που είχε αφήσει εποχή το 1972 όταν πρωτοπροβλήθηκε. Η κυριαρχία αυτή του Νονού ήταν δεδομένη για το imdb, καθώς κανένας σχεδόν δεν διαφωνούσε μαζί της και όλοι το είχαμε σαν δεδομένο. Μεγαλώσαμε με αυτή την κατάσταση, όπως μεγαλώσαμε με το ότι ο ήλιος θα ανατείλει και θα δύσει σε μια μέρα ή ότι η βαρύτητα έλκει τα αντιμείμενα προς τα κάτω.
Και όμως, το περασμένο σαβατοκύριακο του Ιουλίου του 2008, η κατάσταση αυτή άλλαξε. Ο Νονός έπεσε από το θρόνο του και στη θέση του έχει βρεθεί με ένα φοβερά εντυπωσιακό 9.5 ο Σκοτεινός Ιππότης του Christofer Nolan. Πολύ σπάνια μια ταινία που έχει διαφημιστεί και συζητηθεί τόσο πολύ πριν την προβολή της καταφέρνει να ξεπεράσει τις προσδοκίες και να παραδώσει κάτι ακόμα καλύτερο. Πολύ δύσκολα θα αλλάξει ξανά αυτή η κατάσταση για πολλά χρόνια στο μέλλον, και όσοι δείτε την ταινία τώρα βιώνετε movie history in the making.
Δεν νομίζω να περίμενε κανείς τέτοια εξέλιξη. Οι θεατές και η κριτικοί έχουν μείνει άναυδοι καθώς σαστισμένοι βλέπουν το Dark Knight να σκορπάει τους πάντες στο διάβα του με κάθε μέρα που περνάει. $158 εκατομμύρια σε ένα σαβατοκύριακο προβολής δεν είναι απλώς το καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία, είναι ένα φαινόμενο. Τη Δευτέρα το απόγευμα που το είδαμε στο IMAX υπήρχαν ουρές εκατοντάδων ατόμων που περίμεναν με τις ώρες για να δούνε την ταινία.
Ταυτόχρονα, ο Heath Ledger που υποδύεται τον Τζόκερ (ο οποίος πέθανε από υπερβολική δόση ουσιών τον περασμένο χειμώνα) δημιουργεί ένα από τους πιο τέλειους χαρακτήρες της δεκαετίας, και είναι σχεδόν σίγουρο πως θα πάρει το (μετά θάνατον) Όσκαρ ηθοποιίας όταν με το καλό έρθει ο επόμενος Μάρτιος. Είναι φοβερά απολαυστικός και αληθινός όταν τον βλέπεις, η μέγιστη επιτυχία ενός καλλιτέχνη: να ξεχνάς τον άνθρωπο και το μόνο που να μπορείς να δεις να είναι το έργο του.
O Christofer Nolan, ο οποίος κατέχει 2 θέσεις στο top 5 των αγαπημένων μου ταινιών με τα εκπληκτικά Memento και Prestige, έχει μάθει από το Batman Begins και τελειοποίησε το έργο του προσφέροντας απλόχερα διασκέδαση στον μέγιστο βαθμό. Η ισορροπία μεταξύ δράματος, ιστορίας και δράσης είναι εκνευριστικά τέλεια. Ούτε καν 40 χρονών, αν συνεχίσει με το 50% της ποιότητας που τον διακατέχει τώρα θα κερδίσει επάξια μια θέση στο Hall of Fame των σκηνοθετών.
Η εμπειρία του να δεις αυτή την ταινία στο IMAX ήταν εκθαμβωτική. Είναι η πρώτη Χολυγουντιανή ταινία (πέρα από ντοκυμαντέρ δηλαδή) όπου ορισμένα τμήματά της έχουν γυριστεί στο τεράστιο φιλμ του IMAX. Έχουν βγει και άλλες ταινίες στο παρελθόν σε IMAX, με αρχή το Matrix Reloaded, αλλά αυτές ήταν γυρισμένες σε συμβατικό φιλμ και στη συνέχεια είχαν μεταφερθεί σε IMAX. Η ποιότητα των IMAX σκηνών ήταν ότι καλύτερο έχω δει σε αυτό τον τομέα, με τα πανοραμικά πλάνα του Σικάγο (που παίζει τον ρόλο της Gotham City) και του Χονγκ Κονγκ να ζαλίζουν με κρυστάλλινη λεπτομέρεια. Τα 12000 Watt ψηφιακού ήχου που μας περιέκλειαν ταυτόχρονα σε κάνουν να ζεις τις εξελίξεις από μέσα.
Η επιτυχία της ταινίας προσωπικά νομίζω οφείλεται σε κάτι που έκανε και ο James Cameron με τον Τιτανικό πριν 11 χρόνια. Όπως ο Cameron έφτιαξε μια ταινία για ένα love story σε ένα πλοίο, έτσι και ο Nolan έφτιαξε μια ταινία για έναν αρχικακό και κάπου εκεί δίπλα να βρίσκεται και ένας Υπερήρωας. Ο Τιτανικός δεν είναι μια ταινία για ένα πλοίο, όπως και ο Σκοτεινός Ιππότης δεν είναι μια ταινία για ένα υπερήρωα: είναι απλώς αφορμές για να ξεδιπλωθούν στο πανί πολύ πιο πολύπλοκες και ενδιαφέρουσες ιστορίες.
