Ο κύριος Α κάθεται και απολαμβάνει το ποτό του σε θεσπέσια καφετέρια. Ξαφνικά συνειδητοποιεί πως αύριο το απόγευμα πρέπει να πάει με το τρένο σε μία πόλη 2 ώρες μακριά από εκεί που βρίσκεται τώρα. Φυσικά χρειάζεται εισητήριο. Πώς θα το πάρει?
Επιλογή 1
Βγάζει από το τσεπάκι του το iPhone (ή οποιαδήποτε άλλη wi-fi enabled συσκευή), σερφάρει στο site της εταιρίας τρένων και χρησιμοποιώντας την πιστωτική του κλείνει το εισητήριο το οποίο του έρχεται σε λίγα λεπτά ως pdf attachment στο email του (ή χρησιμοποιεί την πιστωτική για να πάρει το εισητήριο από τα ειδικά μηχανήματα στο σταθμό).
Επιλογή 2
Βγάζει από το τσεπάκι του το iPhone (ή οποιαδήποτε άλλη wi-fi enabled συσκευή), και γρήγορα συνειδητοποιεί πως δε μπορεί καν να ελέγξει τα δρομολόγια γιατί η καφετέρεια δεν προσφέρει wireless. Μετά από μερικά τηλεφωνήματα σε φίλους μαθαίνει πως ο μόνος τρόπος να πάρει το εισητήριό του είναι να πάει ο ίδιος στο μαγαζί της εταιρίας τρένων στο κέντρο της πόλης. Έτσι λοιπόν την επόμενη μέρα παίρνει το αυτοκινητάκι του και χάνει Χ ώρες από το χρόνο του εκπέποντας Ψ ποσότητα ρύπων και χάνοντας Ζ% από την ψυχική του υγεία για να πάρει ένα κομματάκι χαρτί.
Τώρα πολλαπλασιάστε τα Χ, Ψ, Ζ επί μερικές χιλιάδες ατόμων που σκέφτονται να πάρουν τρένα σε όλη τη χώρα καθημερινά, και επί 365 μέρες το χρόνο, για να υπολογίσετε στο τέλος της χρονιάς πόσα εκατομμύρια εργατοώρες έχουν χαθεί και πόσοι τόνοι CO2 έχουν προστεθεί στην ατμόσφαιρα.
Α, και αντί για εισητήρια για τρένα μπορείτε να τοποθετήσετε εσείς ότι επιθυμείτε. Εισητήρια για συναυλίες/παραστάσεις/σινεμά, πληρωμή λογαριασμών, μεταφορά χρημάτων στην τράπεζα, ραντεβού με το γιατρό, ψώνια κτλ.
Φανταστείτε λοιπόν τον παραγωγικό χρόνο που κερδίζουν οι πολίτες μιας χώρας όπου ακολουθούν την επιλογή 1. Και δεν μιλάμε για μια ουτοπική ακριβή τεχνολογία, είναι κάτι που μπορεί να εφαρμοστεί εδώ και τώρα και είναι καθαρά θέμα κουλτούρας και αποφάσεων.
