Νερό στον Άρη

Το twit του Mars Phoenix Lander (εικόνα πάνω) νωρίτερα σήμερα ανακοίνωσε τα ιστορικά νέα. Για πρώτη φορά, έχουμε καθαρή απόδειξη για ύπαρξη νερού εκτός του πλανήτη μας. Βασικά πήρε ένα τμήμα από το χώμα, το έβαλε σε ένα φούρνο και το νερό εξατμίστηκε. Η ύπαρξη των υδρατμών εδωσε την οριστική απάντηση σε μια αναζήτηση που είχε διαρκέσει πολλά χρόνια τώρα.

Η υγεία του Steve Jobs

Πολλοί από όσους (ίσως) είδατε την τελευταία ομιλία του Steve Jobs να διαβάσατε περαιτέρω πως αρκετός κόσμος ανησύχησε επειδή φαινόταν αρκετά λεπτός και άρρωστος (ως γνωστόν, έχει υποστεί επέμβαση για την αφαίρεση καρκίνου στο παρελθόν).

Στo τριμηνιαίο conference calls της Apple προς τους οικονομικούς επενδυτές/δημοσιογράφους (που γίνονται χωρίς την παρουσία του Jobs) , ο υπεύθυνος της Apple ερωτήθηκε από τον δημοσιογράφο των NY Times Joe Nocera για την υγεία του Jobs. Από ότι λέει, επανέλαβε το ερώτημα αρκετές φορές και μέσω άλλων κύκλων και έπαιρνε πάντα την ίδια απάντηση:

“Steve’s health is a private matter”.

Συνέχισε να επαναλβάνει τις ερωτήσεις, γιατί (και μάλλον έχει μία δόση αλήθειας) ως προς τους μετόχους της Apple η υγεία του Jobs έχει τεράστια σημασία. Αυτή τη στιγμή η Apple είναι ο Steve Jobs, και αν (φτου φτου φτου) πάθει κάτι, η μετοχή θα κατρακυλήσει απίστευτα.

Και η επιμονή του έβγαλε αποτέλεσμα.

Τα υπόλοιπα τα περιγράφει ο ίδιος ο Joe Nocera:

On Thursday afternoon, several hours after I’d gotten my final “Steve’s health is a private matter” — and much to my amazement — Mr. Jobs called me. “This is Steve Jobs,” he began. “You think I’m an arrogant [expletive] who thinks he’s above the law, and I think you’re a slime bucket who gets most of his facts wrong.” After that rather arresting opening, he went on to say that he would give me some details about his recent health problems, but only if I would agree to keep them off the record. I tried to argue him out of it, but he said he wouldn’t talk if I insisted on an on-the-record conversation. So I agreed.

Because the conversation was off the record, I cannot disclose what Mr. Jobs told me. Suffice it to say that I didn’t hear anything that contradicted the reporting that John Markoff and I did this week. While his health problems amounted to a good deal more than “a common bug,” they weren’t life-threatening and he doesn’t have a recurrence of cancer. After he hung up the phone, it occurred to me that I had just been handed, by Mr. Jobs himself, the very information he was refusing to share with the shareholders who have entrusted him with their money.

You would think he’d want them to know before me. But apparently not.

Oh, The Dark Knight

Ο Νονός εκθρονίστηκε.

Θυμάμαι καθαρά την πρώτη φορά που μπήκα στο site του imdb.com, κάπου στα μέσα του 1997. Σκέφτηκα "wow, να ένα χρήσιμο site που να έχει ότι πληροφορία επιθυμείς σχετικά με ταινίες". Η βάση αυτή δεδομένων βγήκε στο web από μια λίστα usenet που είχε δημιουργηθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1980 (είπαμε, το internet δεν είναι μόνο http) από μια ομάδα εθελοντών.

Ένα από τα πιο γνωστά χαρακτηριστικά αυτής της βάσης είναι η λίστα με τις top 250 ταινίες όλων των εποχών, όπως ψηφίζεται από τους χρήστες σε μια βαθμολογία της κλίμακας 1-10. Για τη λίστα αυτή μετρούνται μόνο οι ψήφοι από εγγεγραμένους χρήστες, και μόνο από όσους ψηφίζουν τακτικά.

Από καταβολής του imdb λοιπόν μία ταινία κυριαρχούσε στο νο.1 αυτής της λίστας με βαθμολογία 9.1, και δεν είναι άλλη από το Νονό του Copolla. Μια υπερπλήρης ταινία που είχε αφήσει εποχή το 1972 όταν πρωτοπροβλήθηκε. Η κυριαρχία αυτή του Νονού ήταν δεδομένη για το imdb, καθώς κανένας σχεδόν δεν διαφωνούσε μαζί της και όλοι το είχαμε σαν δεδομένο. Μεγαλώσαμε με αυτή την κατάσταση, όπως μεγαλώσαμε με το ότι ο ήλιος θα ανατείλει και θα δύσει σε μια μέρα ή ότι η βαρύτητα έλκει τα αντιμείμενα προς τα κάτω.



Και όμως, το περασμένο σαβατοκύριακο του Ιουλίου του 2008, η κατάσταση αυτή άλλαξε. Ο Νονός έπεσε από το θρόνο του και στη θέση του έχει βρεθεί με ένα φοβερά εντυπωσιακό 9.5 ο Σκοτεινός Ιππότης του Christofer Nolan. Πολύ σπάνια μια ταινία που έχει διαφημιστεί και συζητηθεί τόσο πολύ πριν την προβολή της καταφέρνει να ξεπεράσει τις προσδοκίες και να παραδώσει κάτι ακόμα καλύτερο. Πολύ δύσκολα θα αλλάξει ξανά αυτή η κατάσταση για πολλά χρόνια στο μέλλον, και όσοι δείτε την ταινία τώρα βιώνετε movie history in the making.

Δεν νομίζω να περίμενε κανείς τέτοια εξέλιξη. Οι θεατές και η κριτικοί έχουν μείνει άναυδοι καθώς σαστισμένοι βλέπουν το Dark Knight να σκορπάει τους πάντες στο διάβα του με κάθε μέρα που περνάει. $158 εκατομμύρια σε ένα σαβατοκύριακο προβολής δεν είναι απλώς το καλύτερο ρεκόρ στην ιστορία, είναι ένα φαινόμενο. Τη Δευτέρα το απόγευμα που το είδαμε στο IMAX υπήρχαν ουρές εκατοντάδων ατόμων που περίμεναν με τις ώρες για να δούνε την ταινία.

Ταυτόχρονα, ο Heath Ledger που υποδύεται τον Τζόκερ (ο οποίος πέθανε από υπερβολική δόση ουσιών τον περασμένο χειμώνα) δημιουργεί ένα από τους πιο τέλειους χαρακτήρες της δεκαετίας, και είναι σχεδόν σίγουρο πως θα πάρει το (μετά θάνατον) Όσκαρ ηθοποιίας όταν με το καλό έρθει ο επόμενος Μάρτιος. Είναι φοβερά απολαυστικός και αληθινός όταν τον βλέπεις, η μέγιστη επιτυχία ενός καλλιτέχνη: να ξεχνάς τον άνθρωπο και το μόνο που να μπορείς να δεις να είναι το έργο του.




O Christofer Nolan, ο οποίος κατέχει 2 θέσεις στο top 5 των αγαπημένων μου ταινιών με τα εκπληκτικά Memento και Prestige, έχει μάθει από το Batman Begins και τελειοποίησε το έργο του προσφέροντας απλόχερα διασκέδαση στον μέγιστο βαθμό. Η ισορροπία μεταξύ δράματος, ιστορίας και δράσης είναι εκνευριστικά τέλεια. Ούτε καν 40 χρονών, αν συνεχίσει με το 50% της ποιότητας που τον διακατέχει τώρα θα κερδίσει επάξια μια θέση στο Hall of Fame των σκηνοθετών.

Η εμπειρία του να δεις αυτή την ταινία στο IMAX ήταν εκθαμβωτική. Είναι η πρώτη Χολυγουντιανή ταινία (πέρα από ντοκυμαντέρ δηλαδή) όπου ορισμένα τμήματά της έχουν γυριστεί στο τεράστιο φιλμ του IMAX. Έχουν βγει και άλλες ταινίες στο παρελθόν σε IMAX, με αρχή το Matrix Reloaded, αλλά αυτές ήταν γυρισμένες σε συμβατικό φιλμ και στη συνέχεια είχαν μεταφερθεί σε IMAX. Η ποιότητα των IMAX σκηνών ήταν ότι καλύτερο έχω δει σε αυτό τον τομέα, με τα πανοραμικά πλάνα του Σικάγο (που παίζει τον ρόλο της Gotham City) και του Χονγκ Κονγκ να ζαλίζουν με κρυστάλλινη λεπτομέρεια. Τα 12000 Watt ψηφιακού ήχου που μας περιέκλειαν ταυτόχρονα σε κάνουν να ζεις τις εξελίξεις από μέσα.



Η επιτυχία της ταινίας προσωπικά νομίζω οφείλεται σε κάτι που έκανε και ο James Cameron με τον Τιτανικό πριν 11 χρόνια. Όπως ο Cameron έφτιαξε μια ταινία για ένα love story σε ένα πλοίο, έτσι και ο Nolan έφτιαξε μια ταινία για έναν αρχικακό και κάπου εκεί δίπλα να βρίσκεται και ένας Υπερήρωας. Ο Τιτανικός δεν είναι μια ταινία για ένα πλοίο, όπως και ο Σκοτεινός Ιππότης δεν είναι μια ταινία για ένα υπερήρωα: είναι απλώς αφορμές για να ξεδιπλωθούν στο πανί πολύ πιο πολύπλοκες και ενδιαφέρουσες ιστορίες.

Thesis τέλος

Η διατριβή έγινε τελικά approve σήμερα και από τον editor (το περιεχόμενο είχε εγκριθεί αρκετές εβδομάδες πριν). Μιας και δεν πρόκειται να καταλάβει κανείς την περίληψη την οποία έλεγα να βάλω εδώ, σκέφτηκα ότι τουλάχιστον θα μπορούσε να δείχνει ωραία. Για αυτό χρησιμοποίησα το wordle για να δημιουργησω την ανώθι φωτογραφία, όπου γίνεται generated από τις λέξεις στο κείμενο αυτό.

Summer craze

Πόρτα στο Apple Store?

Πάω να μπω το Σάββατο στο Apple Store να δω το καινούργιο iPhone, και πριν περάσουμε την πόρτα του μαγαζιού μας σταματάει ένας τύπος:

- Παιδιά γιατί είστε εδώ?
- Εεεεε... θέλουμε να δούμε το νέο iPhone...
- Παρακαλώ περιμένετε σε εκείνη την ουρά απέναντι. Αυτή η ουρά εδώ είναι για αυτούς που θέλουν να αγοράσουν.
- ...

Ουδέν σχόλιο. Ούτε σε βραδυνό μαγαζί της παραλιακής να πηγαίναμε. Με αυτά και αυτά, η Apple πούλησε 1Μ συσκευές σε ένα σ/κ, κάνοντας το iPhone 3G το πιο επιτυχημένο launch για προϊόν της ever.



Εντωμεταξύ, το Dark Knight που βγαίνει την άλλη εβδομάδα (είχε και ένα από τα καλύτερα trailers των τελευταίων ετών), έχει αρχίσει να παίρνει διθυραμβικά reviews, με τις αίθουσες να έχουν προπωληθεί ασφυκτικά σχεδόν για όλη την πρώτη εβδομάδα προβολής. Οι σινεμάδες προσθέτουν σόου στις 3 και 6 το πρωί της πρεμιέρας για να καλύψουν τη ζήτηση.

Πριν μία εβδομάδα μετα βίας κατάφερα να κλείσω εισητήρια για την επόμενη Δευτέρα το μεσημέρι (!) στο τοπικό IMAX (είναι η πρώτη Hollywood ταινία που γυρίζεται εξ' ολοκλήρου σε αυτό το φορμά). Μάλιστα ο late Heath Ledger πάει καρφωτός να γίνει ο πρώτος που θα προταθεί για Όσκαρ μετά θάνατον. Όσο για τον σκηνοθέτη Christofer Nolan, τον εκτιμώ αφάνταστα καθώς έχει κάνει 2 από τις top5 αγαπημένες ταινίες μου, τα Memento και Prestige.

Γεύση από Φλωρεντία

Είναι αδύνατο να περιγράψεις τη Φλωρεντία (Firenze), τη γεννέτηρα της Αναγέννησης στην ευρώπη. Είναι η Αθήνα του μεσαίωνα: ένα ζωντανό υπαίθριο μουσείο, με τα περισσότερα κτίρια να είναι 500+ ετών παλιά. Διαθέτει έναν εκπληκτικά περίτεχνο καθεδρικό ναό (δεν έχω ξαναδεί τέτοια λεπτομέρεια - βλ. πάνω εικόνα), ένα μουσείο παγκόσμιας κλάσης (Uffizi - κλείστε θέσεις online για να μην περιμένετε 2+ ώρες στην ουρά), και (δυστυχώς) πάρα πολλούς τουρίστες. Φοβερή πόλη, αλλά η Γένοβα ήταν πιο αυθεντική από πλευράς κόσμου, αν και η Φλωρεντία σκιάζει όποια άλλη πόλη έχω δει από πλευράς εικόνων και ιστορίας.




Στο Uffizi υπάρχει ο πίνακας του Boticelli, Birth of Venus, ένα από τα πιο κλασσικά έργα της Αναγέννησης (όπου σταματά η ζωγραφική να ασχολείται με θρησκεία και αρχίζουν να ξανα-αποτυπώνουν θέματα από την αρχαιότητα).



Λίγο παραπέρα, στο Academia, στέκεται περίφανο το πιο διάσημο άγαλμα του κόσμου, ο Δαυίδ του Michelangelo με ανατριχιατικές λεπτομέρειες ανατομίας παντού στο σώμα του.




Με διαφορά η πιο ενδιαφέρουσα μαχαιροθήκη που έχω δει τον τελευταίο καιρό:




Μία από τις ιστορικές γέφυρες της πόλης:





Όπου το βράδυ παίζουν μουσική και η θέα είναι αξίσου εντυπωσιακή:




Οι πλατείες στολίζονται από σύνολα αγαλμάτων που όμοια δεν υπάρχουν πουθενά:





Η θέα από την κορυφή του θόλου σου κόβει την ανάσα.



Για τους λάτρεις της φωτογραφίας: το παραπάνω τοπίο είναι μια κλασσική χρήση του κανόνα των τρίτων: χωρίζουμε το κάδρο σε 3 μέρη, και τοποθετούμε το κυρίως θέμα σε ένα από τα ακριανά (εδώ το καμπαναριό του ναού είναι δεξιά). Τα αποτελέσματα είναι (συνήθως) πιο ενδιαφέροντα από το να βάζαμε το θέμα στο κέντρο του κάδρου!

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

Το λες και γεμίζει το στόμα σου, ε?


Στην είσοδο του κεντρικού κτιρίου του ΕΜΠ λοιπόν, ο άγρυπνος φρουρός - κέρβερος προφυλάσσει τους φοιτητές από κινδύνους και φροντίζει να δίνει πληροφορίες σε όποιον θέλει να βρει κάτι.

Flights gone wrong

Όποτε πέρναγα από το Ελ. Βενιζέλος μέχρι τώρα αναρωτιόμουνα γιατί υπάρχει το sofitel ξενοδοχείο, το οποίο είναι πανάκριβο (τα δωμάτια ξεκινάνε από 300-400 ευρώ και πάνω). Αν θέλει κάποιος να μείνει, καλύτερα να πάει σε ένα και πιο φτηνό και πιο κοντά στο κέντρο.

Σήμερα ανακάλυψα το λόγο.

Μου έχουν τύχει διάφορα στραβά σε πτήσεις τα τελευταία 5 χρόνια που έχω έρθει στην Αμερική. Από καρδιακό επεισόδιο από το LA προς τη Γερμανία όταν είμασταν πάνω από τη Γροιλανδία (!) οπότε και γυρίσαμε πίσω να προσγειωθούμε εσπευσμένα στο Σικάγο, μέχρι που το αεροδρόμιο στο Παρίσι είχε γεμίσει από αεροπλάνα (!) και μας προσγείωσαν προσωρινά στη Λυόν για μία ώρα, μέχρι να αδειάσει και να μπορέσουμε να πάμε και εμείς.

Σήμερα το πρωί το σύστημα check-in της US Airways είχε χαλάσει. Μας κάνανε check-in πολύ αργά, με αποτέλεσμα να έχουμε μία ώρα καθυστέρηση. Και άντε αυτό πάει στο καλό.

Μπαίνουμε στο αεροπλάνο, καθόμαστε, περιμένουμε κανά εικοσάλεπτο μέχρι να έρθει η σειρά μας για απογείωση, πάμε στο διάδρομο, ο πιλότος ευθυγραμμίζει, πατάει το γκάζι και... τίποτα. Ο κινητήρας είχε κολλήσει και δεν έπαιρνε μπρος.

Επιστρέφουμε πίσω στην πύλη, όπου περιμέναμε 2 ώρες (πάνε όλες οι επόμενες πτήσεις μας) μέχρι να γίνει επισκευή. Στο τέλος της αναμονής, μας ανακοινώνουν πως επιδιόρθωση δεν γίνεται και η πτήση... ακυρώνεται. Επιστρέφουμε στο αεροδρόμιο, όπου περνάμε από έλεγχο διαβατηρίων, και παραλαμβάνουμε τις αποσκευές μας (ναι, ήταν περίεργο συναίσθημα).

Από εκεί και πέρα όλα πήγαν κυριλέ. Μας δώσανε δωμάτια στο Sofitel, το οποίο όντας εκπληκτικό ξενοδοχείο απαλύνει τον πόνο της ακύρωσης. Χωρέσανε άνετα σε αυτό και τα 200 άτομα της πτήσης, και από όσους συνομίλησα δεν βρήκαμε άλλα άτομα εκτός της δικής μας πτήσης. Άρα ο ρόλος του ξενοδοχείου αυτού είναι κυρίως για να βολεύει τους επιβάτες σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις!

Κατα τα άλλα τρελλή κυρίλα (ειδικά για τους φοιτητές που μένανε τόσες μέρες σε hostels!), μας προσφέρανε δωρεάν διαμονή, γεύμα, δείπνο και πρωινό, και μας κλείσανε αυτόματα όλους σε αυριανή πτήση (μαζί με τις ανταποκρίσεις μας). Από service η US Airways ήτανε εξαιρετική. Συν ότι το sofitel έχει το πιο εκππληκτικό μπάνιο/ντους που έχω δει ποτέ- μπήκε αυτόματα στη λίστα to do για το μελλοντικό σπίτι!

Δύο επιλογές

Ο κύριος Α κάθεται και απολαμβάνει το ποτό του σε θεσπέσια καφετέρια. Ξαφνικά συνειδητοποιεί πως αύριο το απόγευμα πρέπει να πάει με το τρένο σε μία πόλη 2 ώρες μακριά από εκεί που βρίσκεται τώρα. Φυσικά χρειάζεται εισητήριο. Πώς θα το πάρει?

Επιλογή 1
Βγάζει από το τσεπάκι του το iPhone (ή οποιαδήποτε άλλη wi-fi enabled συσκευή), σερφάρει στο site της εταιρίας τρένων και χρησιμοποιώντας την πιστωτική του κλείνει το εισητήριο το οποίο του έρχεται σε λίγα λεπτά ως pdf attachment στο email του (ή χρησιμοποιεί την πιστωτική για να πάρει το εισητήριο από τα ειδικά μηχανήματα στο σταθμό).

Επιλογή 2
Βγάζει από το τσεπάκι του το iPhone (ή οποιαδήποτε άλλη wi-fi enabled συσκευή), και γρήγορα συνειδητοποιεί πως δε μπορεί καν να ελέγξει τα δρομολόγια γιατί η καφετέρεια δεν προσφέρει wireless. Μετά από μερικά τηλεφωνήματα σε φίλους μαθαίνει πως ο μόνος τρόπος να πάρει το εισητήριό του είναι να πάει ο ίδιος στο μαγαζί της εταιρίας τρένων στο κέντρο της πόλης. Έτσι λοιπόν την επόμενη μέρα παίρνει το αυτοκινητάκι του και χάνει Χ ώρες από το χρόνο του εκπέποντας Ψ ποσότητα ρύπων και χάνοντας Ζ% από την ψυχική του υγεία για να πάρει ένα κομματάκι χαρτί.

Τώρα πολλαπλασιάστε τα Χ, Ψ, Ζ επί μερικές χιλιάδες ατόμων που σκέφτονται να πάρουν τρένα σε όλη τη χώρα καθημερινά, και επί 365 μέρες το χρόνο, για να υπολογίσετε στο τέλος της χρονιάς πόσα εκατομμύρια εργατοώρες έχουν χαθεί και πόσοι τόνοι CO2 έχουν προστεθεί στην ατμόσφαιρα.

Α, και αντί για εισητήρια για τρένα μπορείτε να τοποθετήσετε εσείς ότι επιθυμείτε. Εισητήρια για συναυλίες/παραστάσεις/σινεμά, πληρωμή λογαριασμών, μεταφορά χρημάτων στην τράπεζα, ραντεβού με το γιατρό, ψώνια κτλ.

Φανταστείτε λοιπόν τον παραγωγικό χρόνο που κερδίζουν οι πολίτες μιας χώρας όπου ακολουθούν την επιλογή 1. Και δεν μιλάμε για μια ουτοπική ακριβή τεχνολογία, είναι κάτι που μπορεί να εφαρμοστεί εδώ και τώρα και είναι καθαρά θέμα κουλτούρας και αποφάσεων.