Η δεύτερη απόδραση για φέτος (και η πιο μακρινή) ήταν στο Vancouver, το οποίο βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του Καναδά. Με αφορμή το συνέδριο, περάσαμε 8 μέρες εκεί, μια και η πόλη θα φιλοξενήσει τους χειμερινούς ολυμπιακούς το χειμώνα.
Με ενδιέφερε πολύ το ταξίδι μια και η πόλη είναι μονίμως τα τελευταία χρόνια στις πρώτες 2-3 θέσεις παγκοσμίως ως προς την ποιότητα ζωής. Και όντως, είναι η πρώτη πόλη που πάω και μέσα σε μία ώρα να σκέφτομαι "χμμμ, μπορώ να ζήσω εδώ..."
Και όντως, είναι μια άψογη πόλη να ζεις. Περικυκλωμένη από 3 μεριές με θάλασσα, βουνά στο βάθος, ήπιο κλίμα, πεντακάθαρη, μεγάλοι δρόμοι, ωραία κτίρια, καλή συγκοινωνία, τεράστια πάρκα, ωραίος κόσμος (οι μισοί αλλοδαποί!), και όλοι έξω να τρέχουν, να κάνουν ποδήλατο, να ασκούνται, να παίζουν.
Επίσης, εξαιρετική κουζίνα. Παρότι δε συμπαθώ τα ασιάτικα φαγητά, τα γιαπωνέζικα, μαλαισιανά, κινέζικα, sushi κτλ που δοκιμάσαμε ήταν πρώτης τάξης. Οι γευστικοί ορίζοντες ανοίχτηκαν διάπλατα (ένα θα πω: Banana Leaf).
Ευχαριστηθήκαμε τρομερά και τα hikes (ένας από τους βασικούς λόγους που πήγαμε άλλωστε). Σε μισή ώρα βρισκόσουν σε μια παραδεισένια λίμνη περιτριγυρισμένη από μισο-χιονισμένα βουνά (καμία σχέση με το επίπεδο πράσινο της Αγγλίας), σε μονοπάτια βγαλμένα από περιγραφές του Tolkien.
Άλλο εντυπωσιακό αξιοθέατο ήταν η γέφυρα Capilano, μια κρεμαστή ξύλινη γέφυρα που ενώνει δύο μεριές μιας χαράδρας (ναι, από αυτές που κουνάνε συνέχεια και νομίζεις ότι θα πέσεις ανά πάσα στιγμή).
To Vancouver είναι πρωτοπόρο στην "πράσινη" ζωή. Παντού ποδηλατόδρομοι, πάρκα, κήποι, υβριδικά αυτοκίνητα. Από εδώ ξεκίνησε η Greenpeace και η Yoga. Και μέχρι το τέλος του έτους, θα απαγορευτούν τα πλαστικά μπουκάλια στην πόλη (θα βάλουν παντού βρύσες).
Ακολουθούν μερικές ακόμα φωτογραφίες, και στο τέλος μερικά σχόλια άξια αναφοράς.
Βενζινάδικο στη... μέση της θάλασσας για τα σκάφη:
Μερικές βάρκες είναι διαμορφωμένες με πολύ ενδιαφέρον στυλ:
Η τυπική εικόνα της πόλης. Θάλασσα, κτίρια, βουνό, χιόνια, ουρανός:
H σιλουέτα του Inukshuk στο ηλιοβασίλεμα:
Το ηλιοβασίλεμα αντικατοπτρίζεται στο γυάλινο τοίχο του πολύ καλού Museum of Anthropology:
- Πολλοί Κινέζοι. Μα πάρα πολλοί. Η μεγαλύτερη κοινότητα εκτός Κίνας και ΗΠΑ.
- Οι ουρανοξύστες είναι ανοιχτοί, δε σε πλακώνουν σαν τη Νέα Υόρκη ή το Σικάγο. Περπατάς άνετα και το χαίρεσαι.
- Στο δρόμο έξω από τις πόλεις όλοι πάνε με 80 και δεξιά. Χαλαρά!
- Δοκίμασα επιτέλους steakhouse μετά από πολύ καιρό (από μπριζόλες στην Αγγλία έχουμε ατυχήσει για την ώρα).
- Ο κόσμος με χαμόγελο και ζεστασιά, όχι σαν τους κατσούφηδες πολλές φορές Άγγλους.
- Νοικιάσαμε 2 hybrids, Prius και Camry. Δεν υπάρχει γυρισμός πίσω σε κανονικό αμάξι έτσι και δοκιμάσεις.
- Αντί για ξενοδοχείο με $200+ τη μέρα, κλείσαμε μέσω craigslist.com ένα διαμέρισμα στον 23ο όροφο ενός ουρανοξύστη στο κέντρο. Φοβερή θέα, πολύ μεγαλύτερος χώρος από δωμάτιο ξενοδοχείου, και λιγότερο από τη μισή τιμή. Συν δωρεάν πάρκινγκ και wifi :-)
Φινάλε με HDR ηλιοβασίλεμα στο English Bay:
