Ένα από τα προβλήματα που έχουν προκύψει τα τελευταία 2-3 χρόνια στις τράπεζες είναι να χρεώνουν fees για να διατηρήσεις ανοιχτό ένα λογαριασμό. Τα fees αυτά τα γλυτώνεις μόνο υπό κάποιες προϋποθέσεις, για παράδειγμα αν έχεις ένα ελάχιστο ποσό στο λογαριασμό (πχ $1500) ή αν γίνονται τακτικά καταθέσεις κάθε μήνα. (Δείτε πχ εδώ για τη Bank of America στην Αμερική ή εδώ για την HSBC στην Αγγλία.)
Είχα αυτό το πρόβλημα και στην Αμερική και στη Αγγλία. Έχω φύγει από τις χώρες αυτές, αλλά ήθελα να διατηρήσω τους λογαριασμούς μου κυρίως για online shopping (πχ για να διατηρήσω το US iTunes store account). Διαπίστωσα ότι θα με χρεώνανε fees για να έχω τους λογαριασμούς να "κάθονται".
To πώς έλυσα το πρόβλημα σε κάθε χώρα δείχνει τις διαφορές στη νοοτροπία τους.
Στην Αγγλία αφού έψαξα λίγο στο site της HSBC και δεν βρήκα κάποια άκρη, πήγα από κοντά σε κατάστημα της HSBC (τα οποία δυστυχώς κλείνουν στις 16:30). Αφού τους εξήγησα το πρόβλημά μου, ότι δηλαδή θα ήθελα τα χρήματα που έχω μαζέψει να τα έχω στο λογαριασμό να κάθονται όσο θα λείπω από τη χώρα, μου είπαν βασικά ότι δεν υπήρχε τρόπος χωρίς fee. Η μόνη επιλογή που είχανε ήταν ένα Basic account, το οποίο όμως απλώς σου έδινε μια cash card (δηλαδή χρησιμοποιείται μόνο για να τραβάς λεφτά από ΑΤΜ και τίποτε άλλο).
Έφυγα από την HSBC και την άλλη μέρα πήγα στη Natwest, όπου ευτυχώς εκεί - ακόμα - δεν χρεώνουν fees. Άνοιξα εκεί το λογαριασμό (με τη σχετική χαρτούρα), και έκλεισα αυτόν στην HSBC αφού μετέφερα τα χρήματα (ευτυχώς στην Αγγλία όλες οι ηλεκτρονικές τραπεζικές μεταφορές χρημάτων μέσα στη χώρα είναι δωρεάν).
Πάμε τώρα στην Αμερική. Διαπίστωσα μέσα στο 2011 ότι έχουν αρχίσει να χρεώνουν $14 το μήνα επειδή δεν είχα ελάχιστο ποσό στο λογαριασμό μου. Ψάχνοντας λίγο online είδα ότι έχουν ένα ειδικό λογαριασμό eBanking, στο οποίο δεν σε χρεώνουν τίποτα αρκεί να μην έρχεσαι σε επαφή με ταμία. Δηλ. να κάνεις online αγορές/καταθέσεις και να χρησιμοποιείς τα ΑΤΜ μόνο, το οποίο φυσικά μου αρκεί.
Κάνοντας κλικ στο customer service μου έδωσε την επιλογή για online chat. Εκεί εξήγησα το πρόβλημά μου σε μια κοπέλα, και αφού της έδωσα το ονοματεπώνυμό μου και τα 4 τελευταία ψηφία του λογαριασμού, μου άλλαξε το λογαριασμό σε eBanking, που δεν έχει τα fees. Από τη στιγμή που ξεκίνησα να το ψάχνω είχα ξεμπερδέψει μέσα σε 10 λεπτά, χωρίς να σηκωθώ από την καρέκλα μου.
Το παραπάνω παράδειγμα δεν είναι μοναδικό. Στο 90% των περιπτώσεων στην Αμερική όπου έπρεπε να λύσω κάποιο τέτοιο "γραφειοκρατικό" πρόβλημα, έκανα τη δουλειά μου γρήγορα και εύκολα, και συνήθως online. Αυτό σκέφτομαι κάθε φορά που στην Ευρώπη δεν μπορώ να βρω κάτι που θέλω online, και πρέπει να πάω σε ένα μαγαζί που μπορεί να μη δέχεται πιστωτικές ή χρεώνει επιπλέον για να πληρώσω με κάρτα, και να πρέπει να χάσω επιπλέον χρόνο για να σηκώσω λεφτά από μηχάνημα.
Στην Αμερική δε χρησιμοποίησα ποτέ πορτοφόλι, είχα μόνο μαζί μου την debit card και το ID (επίσης σε μορφή πλαστικής κάρτας).
Τα γράφω αυτά διότι είναι απλοί, καθημερινοί λόγοι για τους οποίους η ζωή είναι πολύ πιο εύκολη στην Αμερική (τουλάχιστον σε αυτούς τους τομείς). Ο κόσμος δεν χάνει το χρόνο του με ασήμαντες γραφειοκρατικές λεπτομέρειες και μπορεί να εστιάσει την προσοχή του στο να παράγει ουσιαστικό έργο.
Είχα αυτό το πρόβλημα και στην Αμερική και στη Αγγλία. Έχω φύγει από τις χώρες αυτές, αλλά ήθελα να διατηρήσω τους λογαριασμούς μου κυρίως για online shopping (πχ για να διατηρήσω το US iTunes store account). Διαπίστωσα ότι θα με χρεώνανε fees για να έχω τους λογαριασμούς να "κάθονται".
To πώς έλυσα το πρόβλημα σε κάθε χώρα δείχνει τις διαφορές στη νοοτροπία τους.
Στην Αγγλία αφού έψαξα λίγο στο site της HSBC και δεν βρήκα κάποια άκρη, πήγα από κοντά σε κατάστημα της HSBC (τα οποία δυστυχώς κλείνουν στις 16:30). Αφού τους εξήγησα το πρόβλημά μου, ότι δηλαδή θα ήθελα τα χρήματα που έχω μαζέψει να τα έχω στο λογαριασμό να κάθονται όσο θα λείπω από τη χώρα, μου είπαν βασικά ότι δεν υπήρχε τρόπος χωρίς fee. Η μόνη επιλογή που είχανε ήταν ένα Basic account, το οποίο όμως απλώς σου έδινε μια cash card (δηλαδή χρησιμοποιείται μόνο για να τραβάς λεφτά από ΑΤΜ και τίποτε άλλο).
Έφυγα από την HSBC και την άλλη μέρα πήγα στη Natwest, όπου ευτυχώς εκεί - ακόμα - δεν χρεώνουν fees. Άνοιξα εκεί το λογαριασμό (με τη σχετική χαρτούρα), και έκλεισα αυτόν στην HSBC αφού μετέφερα τα χρήματα (ευτυχώς στην Αγγλία όλες οι ηλεκτρονικές τραπεζικές μεταφορές χρημάτων μέσα στη χώρα είναι δωρεάν).
Πάμε τώρα στην Αμερική. Διαπίστωσα μέσα στο 2011 ότι έχουν αρχίσει να χρεώνουν $14 το μήνα επειδή δεν είχα ελάχιστο ποσό στο λογαριασμό μου. Ψάχνοντας λίγο online είδα ότι έχουν ένα ειδικό λογαριασμό eBanking, στο οποίο δεν σε χρεώνουν τίποτα αρκεί να μην έρχεσαι σε επαφή με ταμία. Δηλ. να κάνεις online αγορές/καταθέσεις και να χρησιμοποιείς τα ΑΤΜ μόνο, το οποίο φυσικά μου αρκεί.
Κάνοντας κλικ στο customer service μου έδωσε την επιλογή για online chat. Εκεί εξήγησα το πρόβλημά μου σε μια κοπέλα, και αφού της έδωσα το ονοματεπώνυμό μου και τα 4 τελευταία ψηφία του λογαριασμού, μου άλλαξε το λογαριασμό σε eBanking, που δεν έχει τα fees. Από τη στιγμή που ξεκίνησα να το ψάχνω είχα ξεμπερδέψει μέσα σε 10 λεπτά, χωρίς να σηκωθώ από την καρέκλα μου.
Το παραπάνω παράδειγμα δεν είναι μοναδικό. Στο 90% των περιπτώσεων στην Αμερική όπου έπρεπε να λύσω κάποιο τέτοιο "γραφειοκρατικό" πρόβλημα, έκανα τη δουλειά μου γρήγορα και εύκολα, και συνήθως online. Αυτό σκέφτομαι κάθε φορά που στην Ευρώπη δεν μπορώ να βρω κάτι που θέλω online, και πρέπει να πάω σε ένα μαγαζί που μπορεί να μη δέχεται πιστωτικές ή χρεώνει επιπλέον για να πληρώσω με κάρτα, και να πρέπει να χάσω επιπλέον χρόνο για να σηκώσω λεφτά από μηχάνημα.
Στην Αμερική δε χρησιμοποίησα ποτέ πορτοφόλι, είχα μόνο μαζί μου την debit card και το ID (επίσης σε μορφή πλαστικής κάρτας).
Τα γράφω αυτά διότι είναι απλοί, καθημερινοί λόγοι για τους οποίους η ζωή είναι πολύ πιο εύκολη στην Αμερική (τουλάχιστον σε αυτούς τους τομείς). Ο κόσμος δεν χάνει το χρόνο του με ασήμαντες γραφειοκρατικές λεπτομέρειες και μπορεί να εστιάσει την προσοχή του στο να παράγει ουσιαστικό έργο.
