Enjoying the Acropolis

O Michael Lewis, στο τεύχος Οκτωβρίου του Vanity Fair περιγράφει εκτενώς την κατάσταση στην Ελλάδα με μάλλον το καλύτερο και πιο πλήρες άρθρο που έχει γραφτεί για τη χώρα μας. Είναι τόσο καλό το άρθρο όπου αν ήταν στο χέρι μου όχι μόνο θα το δίδασκα στα σχολεία, αλλά θα το έδινα σε όλους τους μετανάστες που συχνάζουν στα φανάρια τον μεγάλων πόλεων για να το μοιράζουν στους οδηγούς.

Πέρα από αυτό, σε μια συνέντευξή του σχολιάζει για την Ακρόπολη (εμφάσεις δικές μου):

The problem with the Acropolis is that they don’t manage the flow of people onto it. You get up there and the only thing you can see is the back of the head of the person who is taking the picture in front of you. And you can’t hear anything but the person behind you screaming to get out of the way because you’re standing in the way of their picture. There is no enjoying the Acropolis. It’s horrible.

Και συνεχίζει για το πώς θα έπρεπε να είναι:

I would start by rationing access to it and charging higher prices. I would also have an affirmative-action program where Greeks get in cheaply. I would make it more of a special event to get to the top of the Acropolis and wander around. I would have up-market tour guides, people who were experts in ancient Greece and in that site. It would be a privilege to go to the Acropolis rather than a right. I’m not sure I would make it a money thing. I want people to be able to earn their way up there. If they could demonstrate a proven interest.