Τις περασμένες 2 εβδομάδες μας έφερε η τύχη πίσω στο Λος Άντζελες. Όχι για μόνιμα όπως πριν 7 χρόνια, αλλά για 2 εβδομάδες διακοπών. Βέβαια έχοντας ζήσει 5 χρόνια στο LA δεν ήταν ανάγκη να περάσω πάλι από όλες τις τουτιστικές τοποθεσίες. Αντίθετα, ήταν ένα βιωματικό ταξίδι βλέποντας φίλους, δοκιμάζοντας εστιατόρια, και με αρκετά ψώνια.
Έπαιξα αρκετά με το iPad. Ίσως και πάνω από 2 ώρες αθροιστικά, σκοτώνοντας χρόνο στα διάφορα malls. Τελικά αποφάσισα ότι δεν ήταν για μένα, μια και είναι μια συσκευή - κυρίως - κατανάλωσης και όχι τόσο δημιουργίας. Όταν έχω στο σπίτι desktop+laptop+netbook+iPhone, απλώς δεν υπάρχει χώρος. Ίσως αν γίνει πιο compatible με αρχεία video, ή αν μπει μια μπροστινή κάμερα για video chat.Βέβαια η συσκευή είναι απίστευτα γρήγορη - το πιο γρήγορο browsing που έχω κάνει σε οποιοδήποτε σύστημα ever, και είναι τέλεια για να σερφάρεις. Αλλά δε το βλέπω σαν κάτι που θα το χρησιμοποιώ σε μόνιμη βάση - θα ήθελα απλώς να παίξω για κανένα μήνα έτσι για την εμπειρία. θα τα ξαναπούμε σε 1 ή 2 χρόνια όταν θα υπάρχουν περισσότερα apps και θα είναι πιο ξεκάθαρο το τοπίο.
H παραπάνω φώτο είναι από την 6218 Mullholland Hwy. Είναι σχετικά μακριά από το κέντρο του Hollywood, όπου πέρα από 1-2 δρόμους δεν έχει τίποτε ιδιαίτερο. Εκεί υπάρχει ειδική θέση για να βγεις φωτογραφία με το Hollywood sign, αλλά είναι τόσο μακριά που αν δεν είσαι επαγγελματίας φωτογράφος είναι σχεδόν αδύνατο να την βγάλεις να φαίνεται σωστά. Με τη βοήθεια του GPS όμως και λίγου common sense, πιστεύω πως αυτό το σημείο είναι το κοντινότερο στην πινακίδα που μπορεί να φτάσει κανείς σε δημόσιο χώρο. θα ξέρετε ότι φτάσατε εκεί όταν βρεθείτε μπροστά σε αυτή την φοβερή εικόνα πόρτας γκαράζ:
Ένας από τους λόγους που πήγαμε σε αυτή τη χρονική περίοδο ήταν για να δούμε το φινάλε του Lost στις 23 Μαϊου παρέα με τα παιδιά που το βλέπαμε όλα τα χρόνια στο USC. Ετοιμάσαμε και κατά παράδοση με τον - κουμπάρο πια - Andrew ένα ενδιαφέρον Lost Series Finale Reactions Video, ανεβασμένο εδώ.
Επίσης ανεβήκαμε μια βόλτα στην κεντρική Καλιφόρνια στο Wine Country του Paso Robles. Παρότι η Napa Valley είναι περισσότερο γνωστή για τα κρασιά (είναι η Νο.2 τουριστική attraction στην Πολιτεία μετά τη Disneyland), για κάποιον σαν και μένα που δεν είμαι και ο καλύτερος γευσιγνώστης το βρήκα πιο ενδιαφέρον. Και αυτό γιατί έχει λιγότερο κόσμο και είναι πιο φτηνά. Η διαδικασία είναι πως διαλέγεις μερικά από τα 250 wineries της περιοχής και πας για να δοκιμάσεις κρασιά. Σε μια τυπική μέρα, μπορείς να δοκιμάσεις 20-30 διαφορετικά κρασιά εξαιρετικής ποιότητας.
Η παραπάνω φωτογραφία είναι χαρακτηριστική για μένα για τα wine countries της Καλιφόρνια: λοφάκια με αμπέλια, σε συνδυασμό με τον φοίνικα μπροστά που είναι σήμα κατετεθέν της πολιτείας.
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Hearst Castle - μια έπαυλη σε ένα φοβερό σημείο πάνω στον Ειρηνικό χτισμένη από έναν μεγιστάνα του 1920 (Ο Hearst έλεγχε το 30% του τύπου στην Αμερική τότε). Εκφράζει την Αμερικανική έκφραση πλουτισμού της εποχής, όπου οι πλούσιοι πηγαίνανε στην Ευρώπη και φέρνανε πίσω έργα τέχνης, αγάλματα κτλ. Έτσι και αυτός έφτιαξε ένα κάστρο-έκτρωμα όπου το διακόσμησε με κάθε λογής έργα, από αρχαίους αιγυπτιακούς κίονες και ελληνικά αγάλματα μέχρι αναγεννησιακούς πίνακες και ταπετσαρίες. Εντυπωσιακό, αλλά χωρίς γούστο.
Το κυρίως σπίτι:
Neptune's pool:
Η υπόγεια πισίνα (ότι είναι κίτρινο είναι χρυσός):
Πίσω στο LA, την τελευταία μέρα ανεβήκαμε στη Mulholland Drive όπου μπορεί να δει κανείς το downtown με θέα, και αναλωθήκαμε στο light painting, δηλαδή το "ζωγράφισμα" φωτογραφιών με φως αφήνοντας μεγάλο χρόνο έκθεσης. Η πιο ενδιαφέρουσα φωτογραφία ήταν η παρακάτω, όπου τη σκηνοθετήσαμε σαν "μάχη θεών":
Τέλος, το downtown LA μέσα από μια Canon 5D με 105mm φακό και 5sec exposure.
