Επειδή το Los Angeles είναι η πόλη που μένω μόνιμα για την ώρα, είναι η γυναίκα μου. Ξέρεις τι να περιμένεις, έχει σταθερά καλό καιρό, θα σου φτιάξει φαί και θα σε περιποιηθεί. Δεν έχει πολλές εκπλήξεις, σε κάνει αρκετά ευτυχισμένο οπότε και την παντρεύεσαι.
Από την άλλη η Νέα Υόρκη είναι αλλιώς. Περνάω μαζί της μόνο μερικές μέρες το χρόνο, όποτε τύχει να έρθω προς τα εδώ. Είναι απρόβλεπτη και δυναμική. Σου χαρίζει πολλές κορυφαίες στιγμές ηδονής, αλλά το κάνει πιο πολύ για αυτή και όχι για σένα. Δεν ξέρεις τι να περιμένεις, είναι πότε ζεστή και πότε κρύα και δεν ξέρεις τι θα βρεις στρίβοντας στην επόμενη γωνία. Και παρότι θέλεις να περάσεις τη ζωή σου μαζί της ξέρεις ότι το πιο πιθανό είναι να σε βαρεθεί μετά από λίγο καιρό και να σε παρατήσει. Έτσι, να βρισκόμαστε μια φορά στο τόσο για να είναι καλύτερο και για τους δύο. Η Νέα Υόρκη είναι η ιδανική ερωμένη.
Σαν καλή ερωμένη, η Νέα Υόρκη θα σου φάει όλα τα λεφτά. Να ένα διαμερισματάκι με τέλεια θέα στο Central Park και την πόλη:
Μόλις $15Μ και είναι δικιά σου!
Κατέβηκα λοιπόν ΝΥ το περασμένο σ/κ, και τις 2 μέρες. Αποφάσισα να τραβήξω μερικές φωτογραφίες που δείχνουν μικρές-μικρές γωνιές της πόλης και νομίζω θα δώσουν καλύτερα τον χαρακτήρα, αντί να αρχίσω να γράφω κατεβατά. Θα βγει λίγο μεγάλο με τις φωτογραφίες το post αλλά τι να γίνει.
Στην 5th Avenue είναι όλα τα κυριλέ καταστήματα της πόλης που σέβονται τους πελάτες τους. Περνώντας δίπλα από τα Juicy Cuture (ή κάπως έτσι), βλέπεις μέσα έναν ροζ(!) ιππότη:
Λίγο πιο κάτω, το κατάστημα της Adidas έκανε το λάθος να βασίσει το σύστημά της σε Windows:
1-2 τετράγωνα πιο κάτω, ένα μαγαζί πουλά χρηματοκιβώτια για κοσμήματα (δεν είχα ξανακούσει ποτέ κάτι παρόμοιο) - κοστίζουν κάποιες δεκάδες χιλιάδες $:
Λίγους δρόμους πιο κάτω, προσέχεις το θρυλικό Waldorf Astoria:
Σε μια από τις πιο καλές γωνιές της 5th Avenue υπάρχει το κατάστημα της Apple. Το μόνο που φαίνεται στην επιφάνεια είναι ένας τεράστιος γυάλινος κύβος, με το μήλο να αιωρείται σαν να είναι στον αέρα:
Φαίνεται πραγματικά εντυπωσιακό... το υπόλοιπο κατάστημα είναι υπόγειο μέσω μιας πανέμορφης διπλής ελικοειδούς διαφανούς γυάλινης σκάλας. Περιττό να πω πως στο κατάστημα (Σάββατο) γινόταν της μουρλής.
Προχωρώντας προς την Times Square, συναντά κανείς το (από ότι λένε) μεγαλύτερο κατάστημα στον κόσμο, Macy's:
Τι γίνεται στην Times Square? Την ίδια χρονική στιγμή, σε διάφορες γωνιές παρατηρεί κανείς για παράδειγμα έναν μίμο/άγαλμα:
Άλλα και τις καντίνες με τα βρώμικα:
Στην απέναντι γωνία γυρίζανε κάτι σε σποτάκι τηλεόρασης:
Πιο πέρα οι πωλητές του δρόμου έχουν και αυτοί κίνηση:
Η πινακίδα στο βάθος ανακοινώνει μια συναυλία της Άννας Βίσση στο Nokia Theater:
Τέλος, είναι γνωστό ότι η στάθμευση στο Μανχάτταν είναι αρκετά πολύπλοκη υπόθεση. 4 πινακίδες χρειάζονται για να εξηγήσουν οι αρχές ποιος μπορεί να σταθεί και ποιος όχι:
Το πάρκινγκ γενικά είναι θανάσιμα ακριβό:
$7.60 για μισή ώρα! Ευτυχώς έχω βρει αυτό το πάρκινγκ που έχει μόνο $18 για 19 ώρες. Είναι το καλύτερο deal που έχω βρει.
Βρήκα χρόνο για να επισκευτώ και το το μεγαλύτερο και καλύτερο μουσείο της χώρας, το Metropolitan. Είχα ξαναπάει παλιά αλλά έτσι στα πεταχτά. Τώρα που ήμουν μόνος μου είχα την ευκαιρία να εστιάσω σε μερικά από τα πιο εντυπωσιακά σημεία του που με ενδιέφεραν. Όπως αυτή η φοβερή αίθουσα με τον αυγυπτιακό ναό και το γυάλινο τοίχο:
Επίσης, είχα απορία για τους Κύπριους. Από πόσο παλιά ήταν Έλληνες? Είχαν και αυτοί ναούς και αγάλματα από τα αρχαία χρόνια? Ή είχαν δικό τους στυλ? Νομίζω πως η επόμενη εικόνα δίνει λίγες εξηγήσεις:
Βασικά εντυπωσιάστηκα όταν είδα αυτά τα αγάλματα. Δεν βρήκα τους κλασσικούς κούρους και ναούς όπως στην Ελλάδα, ούτε τις σφίγγες και τα περίεργα περσικά και ανατολίτικα γλυπτά. Βρήκα βασικά μία μίξη ελλάδας και ανατολής! Αγάλματα που θυμίζουν και έχουν ελληνικές κλασσικές επιρροές αλλά ταυτόχρονα έχουν και λίγο στυλ ανατολίτικο. Οι φάτσες πχ στην παραπάνω φώτο είναι βγαλμένες από τα βάθη της Περσίας. Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον.
Στην δίπλα ακριβώς αίθουσα βρίσκει κανείς την πρώτη απεικόνιση ανθρώπου σε μάρμαρο, τα κυκλαδίτικα ειδώλια:
Άλλα έχει και πιο παλιά! Αυτό εδώ το βαζάκι χρονολογείται από το 4,500πΧ! Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις κάτι τόσο ατελές και παλιό:
Υπάρχουν και πάρα πολλά αιγυπτιακά αντικείμενα, όπως σαρκοφάγοι και ιερογλυφικά:
Είναι εντυπωσιακό πως τα ιερογλυφικά τα έχουν μεταφέρει σε τοίχους που τους έχουν χτίσει στενούς σαν κατακόμβες. Έτσι πρέπει να χωθείς λίγο στα σκοτεινά για να τα δεις, και παίρνεις μία ιδέα για το πως ήταν στην πραγματικότητα να μπαίνεις στις πυραμίδες.
Στον επάνω όροφο έχουν ζωγραφική, με πιο ενδιαφέροντες φυσικά τους πίνακες τους Van Gogh όπως αυτός εδώ:
\
Πραγματικά έχουν πολλή μεγάλη συλλογή από Van Gogh, ίσως γύρω στους 20-30 πίνακες. Μου άρεσε και αυτός εδώ του Miro:
Όπως επίσης είναι πολύ ωραίο ο κύκλος των σοφών που έχουν σε έναν διάδρομο στον κάτω όροφο:
Και μετά από όλα αυτά, πώς γίνεται να απατήσεις μια τέτοια γυναίκα? Οι πειρασμοί υπάρχουν παντού βέβαια: